Udobno smešten u srcu bačke ravnice, pored više drugih znamenitih stvari, Sombor je poznat i po svojim sportskim herojima. I površni gledalac biće u stanju da uspostavi vezu između dva vrhunska košarkaška asa, nekadašnjeg i sadašnjeg, Radivoja Koraća i Nikole Jokića, a da se priča o ovom prvom ne zaboravi pobrinuli su se organizatori ovogodišnjeg, trećeg po redu, “Somborskog filmskog festivala”, koji je usred epidemije korona virusa trebalo da bude održan u ovom gradu od 10. do 13. jula u organizaciji Kulturnog centra “Laza Kostić”.

Programska selekcija “Nostalgija” pred gledaoce donosi biografski film o proslavljenom košarkašu pod naslovom “Žućko – priča o Radivoju Koraću” mladog autora Gordana Matića, iz 2011. godine. Mentalitetom uslovljeno neshvatljivo zanemarivanje sopstvene slavne prošlosti konstanta je u domaćoj kulturi, kao i većini ostalih segmenata života, tako je bar donekle anulirano. Možda neposredno naslonjeno na skorašnje, daleko poznatije angažovano dokumentarno ostvarenje “Jednom braća”, poslovično preduzetnih i pragmatičnih Amerikanaca, o nikad dočekanoj zvezdanoj sudbini vanserijski talentovane poslednje generacije jugoslovenskih košarkaša i njihovom nesuđenom svetskom tronu na OI u Barseloni ’92. i odnosu dvojice svetskih mega-starova Dražena Petrovića i Vlada Divca, tako i ovo ostvarenje Gordana Matića solidno kombinuje igrane i dokumentarne pasaže. Prateći kratak i upečatljiv životni put famoznog Žućka, uz solidnu naraciju još jedne igračke legende, Aleksandra Saše Đorđevića.

Po pristupu i formi srodan “Beogradskom fantomu” Jovana Todorovića, na svetlost dana iznosi već odavno izbledele i čak zaboravljene činjenice koje su dovele do tog vremena nezapamćene fame oko jednog sportiste, toliko da je ovim očaran bio čak i jedan Ivo Andrić. Svestrana renesansna Koraćeva ličnost unekoliko podseća na Petrovićevu, pa je nakon tragične pogibije u saobraćajnoj nesreći svetska košarkaška federacija jedan od svojih najvažnijih kupova nazvala njegovim imenom.

U rutinskom dokumentarističkom postupku saznajemo sve bitne značajke Koraćevog života. Od ranog izbeglištva i ratnog stradanja njegove porodice, do talentovanog studenta, briljantnog košarkaša i rasnog strelca, te osobe istančanog umetničkog ukusa, koja je mnoge tada nepoznate i zabranjene kulturne artefakte prva donela u zemlju – od ploča britanskih rok sastava, pa do osobene mode u odevanju. Sagovornici su odabrani znalački, od Josipa Đerđe, Bore Stankovića, Ive Daneua, Ranka Žeravice, Nikole Plećaša i mnogih drugih domaćih i stranih saigrača i protivnika, uspešno se rekonstruiše ne samo unikatni životni put nego i verno dočarava opušteni i optimistični duh epohe s kraja šezdesetih. Prvi veliki uspesi reprezentacije, brojni lični rekordi, audijencija kod predsednika Tita, iznimna popularnost kod pripadnica lepšeg pola, izražena skromnost i posvećenost timskom radu i boljitku, predstavljeni su jasno i pregledno, sa naznakama da se radi o utiranju puta slavnoj jugoslovenskoj školi košarke. Kojoj možda u svetskim razmerama adekvatno može da parira samo fama o brazilskom fudbalskom umeću. Ponegde u socijalno-političkim pitanjima odveć politički korektan, ovaj film je retko i vredno svedočanstvo o jednoj od najuspešnijih sportskih ličnosti koje je ova i ona nekadašnja zemlja ikada sebi i tom velikom svetu nesebično dala.

Photo: Privatni album