Zvezda stiže u Moskvu, za samo osam dana biće to treće vezano gostovanje pulena Dejana Radonjića. Poslije teškog poraza u Madridu i velike borbe protiv Metalca u Valjevu, crveno-bijeli nakon osam godina ponovo izlaze na megdan Himkiju. U sezoni 2006/07 ekipa Dragana Šakote je u osmini finala ULEB Kupa ubjedljivo nadigrala rivala iz Podmoskovlja u oba meča, da bi u narednoj rundi poklekla pred budućim osvajačem trofeja Realom. Iz prethodnog duela s predstavnikom Rusije na njegovom parketu u sjećanju je ostala rafalna paljba Milana Gurovića, a u protokolu – 17 poena viška za Beograđane.

U međuvremenu odnos snaga se bitno promijenio i sigurno je da bi pristalice čete s Malog Kalemegdana u petak objeručke prihvatile pobjedu i s jednim košem razlike. Himki je danas bogat klub velikih ambicija koji u ovoj sezoni ima cilj da ulaskom u finale VTB lige izbori učešće u Evroligi i naredne godine, a u najjačem klupskom turniru kontinenta na proljeće uđe u četvrtfinale. To su “mete na papiru” koje je nedavno iznio u javnost šef stručnog štaba Himkija Rimas Kurtinaitis. Sigurno je, međutim, da ambicije ruskog kluba sežu i korak dalje – Zvezdin rival je isprojektovao ekipu koja će pokušati da prekine dominaciju CSKA na domaćoj sceni (etiketa „vječito drugog” godinama prati sedmostrukog vicešampiona Rusije) i probije se idućeg proljeća na berlinski Fajnal For, a da ta priča nije bez pokrića Kurtinaitisovi momci su dokazali već u uvertiri sezone pobjedom nad aktuelnim šampionom Evrope.

Ako je vjerovati medijima koji vole da zavire u tuđi džep, plata povratnika iz NBA Alekseja Šveda je “teška” maltene koliko i Zvezdin cjelokupan budžet za ovu sezonu, a na listi 50 najplaćenijih košarkaša Evrope našla su se i četvorica njegovih saigrača – Tajriz Rajs (9.), Sergej Monja (21.), Džejms Ogastin (32.) i Zoran Dragić (45.)! Protekle sezone u Rusiji samo je CSKA imao više novca u klupskoj kasi, a budžet Himkija je iznosio 884 miliona rubalja, ili 22 miliona dolara (treba dodati da se zbog velikog pada rublje tokom sezone 2014/15 devizni ekvivalent proporcionalno umanjio do 16 miliona dolara).

U najmlađem evroligašu (18. rođendan Himki je proslavio u januaru ove godine) danas je teško prepoznati klub koji je prije samo par godina bio na rubu finansijskog kolapsa. Dugovi su se gomilali, plate kasnile tri mjeseca, a igrači početkom 2013. najavili štrajk. Morao je da interveniše i prvi čovjek Podmoskovlja, došlo je do smjene uprave, a u predsjedničku fotelju je sjeo Dmitrij Golubkov, generalni direktor kompanije Mosoblgas, najvećeg distributera gasa u regiji. Pored oblasne i gradske administracije koje pomažu klub novcem iz budžeta, finansijsku podršku pruža i novoformirani pul sponzora u koji su uz pomenuti Mosoblgas ušli i Himki Grup (izgradnja i promet nekretnina), građevinska kompanija Profil Stroj i jedna od najvećih privatnih banaka, Promsvjazbank, a u pomoć je pritekao i jedan od najbogatijih ljudi Rusije, milijarder Ališer Usmanov, sportskoj javnosti poznat i kao suvlasnik londonskog Arsenala i čovjek koji je donirao 700 miliona rubalja za izmirenje ugovornih obaveza prema Fabiju Kapelu, bivšem selektoru fudbalske reprezentacije Rusije.

Solidan start protivnika u novoj sezoni i mnogobrojni kadrovski problemi koji prate Radonjićevu ekipu još iz pripremnog perioda dodatno otežavaju moskovsku misiju Beograđana, ali je sigurno da Zvezda neće istaći bijelu zastavu – ovo je utakmica u kojoj nema šta da se izgubi, a može mnogo da se dobije.

Kao što smo već rekli, roster domaćina je jako kvalitetan i u evropskim okvirima, a dodatna prednost je da se radi o ekipi koja je duži niz godina zajedno pod dirigentskom palicom trenera iza koga je pet punih sezona rada u klubu i tri trofeja, uključujući dvostruki trijumf u Evrokupu. O dobroj atmosferi svjedoče i dugotrajni angažmani stranaca koji se širom kontinenta rijetko zadrže u istoj sredini duže od godinu dana. Amerikanci Dejvis i Ogastin stigli su u Himki još 2012, njima, kao i opasnom finskom šuteru Peteriju Koponenu, ovo je četvrta sezona u žutom dresu. Osvajač Evrolige 2013/14 i MVP Fajnal Fora Tajriz Rajs i krilo Tajler Hanikat (oba Amerikanci) su tu od prošle jeseni, a najduži staž ima starosjedilac Monja, koji je stigao iz moskovskog Dinama još 2010. Vrijedi pomenuti i učesnike nedavnog Evrobasketa, iskusnog beka Jegora Vjaljceva (peta sezona u klubu) i mladog centra Ruslana Patejeva (treća). U prelaznom roku ekipu su pojačali već pomenuti Šved i Dragić, a prednju liniju je popunio crnogorski krilni centar Marko Todorović, koji je došao iz Barselone.

Kao i sve ekipe koje nose prepoznatljiv trenerski pečat litvanske škole košarke, i Himki njeguje brzu igru na veliki broj poena, za koš više, uz mnogo trčanja i dalekometnih šuteva. Kurtinaitis, nekada i sam proslavljeni košgeter, voli da napada “iz svih oruđa” i insistira na dinamičnom protoku lopte iz kojeg “žuti” grade pozicije svojim rasnim šuterima. Himki ima jako mobilan sastav koji u “small ball” varijanti s 202 centimetra visokim Monjom na poziciji “četvorke”, i plejmejkerom na reaktivni pogon kakav je Rajs, može da pretrči bilo koga i najveća greška koju Zvezda može da učini je da se upusti u trku s takvim rivalom. U isto vrijeme, Dejvis i Ogastin solidno kreiraju u reketu, a dolaskom Todorovića Rusi su dobili kvalitetnog skakača s visokim procentom šuta.

Zvezdine šanse protiv Himkija jesu minimalne, ali ipak postoje. Recept je prošle nedjelje u Minhenu ponudio Svetislav Pešić – pokretljiva odbrana koja zatvara pukotine u reketu, konstantan pritisak na loptu na spoljašnjim pozicijama i laki poeni nakon iznuđenih grešaka protivnika. Bajern je od početka nametnuo jak tempo i sistematski mljeo favorizovane goste, a za nešto više Himkiju je nedostajao Dejvis koji je zbog povrede prepona ostao kod kuće. Bez prvog centra gosti su teško mogli da pariraju prednjoj liniji Nijemaca – neumorni Ogastin je vukao za dvojicu, ali i njegove “baterije” nisu neiscrpne, dok se mladi Patejev i Todorović nisu najbolje snašli u “rovovskoj bici” sa mnogo iskusnijim protivnicima. Za čudo u Moskvi Zvezdi će ipak trebati nešto više od solidne odbrane – u prva dva kola vidjeli smo dva sasvim različita napadačka izdanja crveno-bijelih. Ako žele pobjedu u Rusiji, Radonjićevi momci moraju da ponove veče protiv Strazbura, napadaju inventivno i lepršavo, i oslobode se grča u kom su bili u prvom poluvremenu utakmice u Madridu. Rival će sigurno pokušati da maksimalno raširi Zvezdinu odbranu što ostavlja dosta prostora Rajsu i Švedu da munjevitim prodorima kroz eventualne rupe u defanzivi Beograđana napadaju obruč. Pravovremeno “skupljanje” reketa, dobra odbrana šuta za tri poena i kontrola ritma igre bez srljanja u trku su zalog uspjeha, ali ponovićemo – bez raspoloženih šutera i kreacije u napadu teško se može do trijumfa.

Olakšavajuća okolnost za Zvezdu je da i ruska ekipa ovaj meč igra na “gostujućem” terenu. “Kutija šibica” Himkija, koju aktuelni vicešampion VTB lige lako puni do vrha, ustupiće zbog malog kapaciteta (3.500) domaćinstvo moskovskoj hali Krilatskoje (5.000) na što domaćina obavezuju propozicije Evrolige. Mada teritorijalno pripada Podmoskovlju, Himki se nalazi na sjeverozapadnom rubu prijestonice i “naslanja” na Moskvu, a do hale u Krilatskom, naselju u zapadnom dijelu grada, treba prevaliti dobrih 25 kilometara. Navijače Himkija očekuje organizovan autobuski prevoz do hale, ali uzimajući u obzir radni dan, večernje gužve u saobraćaju i udaljenost, dvorana teško da će biti dupke puna. Hala inače pripada moskovskom Dinamu i pamti bolja vremena: bijelo-plavi su u ovu modernu dvoranu preselili nakon najvećeg uspjeha u klupskoj istoriji – trijumfa u ULEB Kupu 2005/06 pod vođstvom Dušana Ivkovića i naredne sezone pobjedama u Krilatskom trasirali put ka četvrtfinalu Evrolige. Dalje se nije moglo – na putu Dudinih izabranika u aprilu 2007. ispriječio se budući osvajač trofeja Panatinaikos.

Photo: Euroleague